NOWA KĘPA ODBUDOWYWANA
Po wojnie nastąpił dalszy rozwój Saskiej Kępy. Choć Kępa uległa dużo mniejszym zniszczeniom niż dzielnice lewobrzeżnej Warszawy wymagała znacznych prac budowlanych i remontowych. Na mocy decyzji z kwietnia 1945 r. odbudowa Saskiej Kępy miała charakter priorytetowy, ponieważ ze względu na mniejsze niż w innych rejonach zniszczenia, to właśnie na Saskiej Kępie lokalizowało się dużo wojskowych i państwowych urzędów tj. Ministerstwo Odbudowy, Komenda Wojsk Radzieckich, Ministerstwo Przemysłu i liczne ambasady.
W 1946 r. Saska Kępa została włączona w skład dzielnicy Praga Południe. Zaczęto budować tu osiedla mieszkaniowe. Jako pierwsze powstało osiedle Saska Kępa I, gdzie w latach pięćdziesiątych wybudowano Miejski Szpital Dziecięcy przy ulicy Niekłańskiej, projektu Hiszpana Sanchesa Arkasa. Jako następne powstało osiedle Saska Kępa II (budowa rozpoczęta w 1960 roku. Zaprojektowali je: Jerzy Czyż, Jan Furman, Lech Robaczyński, Andrzej Skopiński. W tych samych latach zostało wybudowane również osiedle Międzynarodowa, zaprojektowane przez Adama Stefanowskiego, natomiast w latach 1971 - 1974 powstało osiedle Ateńska, projektu Lucjana Dudkowskiego i Tadeusza Koźmińskiego. Mniej więcej w tym samym czasie, bo w latach 1969 - 1974, wybudowano osiedle Kępa Gocławska, według projektu Adama Stefanowskiego. Powojenna Saska Kępa tętniła życiem politycznym i artystycznym. Osiedlało się tu wielu twórców, artystów i inteligencja. Dzielnica drzew i ogrodów sprzyjała klimatowi twórczemu.