11 aktualna temperatura 7 °C
ciśnienie 1018 hPa pm2.5 7 μg/m3
Wspaniałe powietrze! wilgotność 45% pm10 8 μg/m3

Monumenty

Popiersie pianisty Ignacego Paderewskiego

Monument dłuta Stanisława Sikory stoi przed "głównym" wejściem do parku od strony Ronda Waszyngtona. Jest skromny, ale niezwykle istotny - poświęcono go przecież patronowi Parku Skaryszewskiego! Wzniesiono go w 1988 roku dzięki pieniądzom mecenasów sztuki: Zbigniewa i Janiny Porczyńskich. Co znamienne, pomnik w tym miejscu miał zostać wzniesiony równo pół wieku wcześniej, jeszcze za życia kompozytora (już wtedy był patronem "Skaryszaka"). Rzeźba autorstwa Michała Kamieńskiego przedstawiająca wybitnego muzyka siedzącego w fotelu była już gotowa.Jednak nigdy na docelowe miejsce nie dotarła - plany urzędnikom pokrzyżował wybuch wojny. Ostatecznie trafiła ona do parku Ujazdowskiego.

Pomnik Edwarda MandellaHouse'a

Stojący na jednej ze żwirowych alejek obiekt ufundowany przez nomen omen - patrona parku - Ignacego Paderewskiego. W ten sposób kompozytor chciał podziękować doradcy prezydenta USA - Thomasa Woodrowa Wilsona za działalność na rzecz odzyskania przez Polskę niepodległości po zakończeniu I Wojny Światowej. Wzniesiono go w 1932 r. Przypominał o wdzięczności Polaków tylko przez 19 lat - w 1951 r. władze komunistyczne kazały go rozebrać określając go jako "niesłusznie polityczny". Odtworzono go dopiero w 1991roku dzięki inicjatywie ówczesnego warszawskiego konserwatora zabytków - Feliksa Ptaszyńskiego.

Płyta pamięci Polaków, którzy zginęli w zamachach na World Trade Center

Jeden z najmłodszych monumentów na które możemy natrafić w Parku Skaryszewskim. Znajdziemy go na samym początku głównej alei. Odsłonięto go w pierwszą rocznicę zamachów na WTC - 11 września 2002 r. Ma prostą ale wymowną formułę - na prostokątnej płycie z czarnego granitu wyryto nazwiska sześciu polskich ofiar zamachu na World Trade Center.

Pomnik Wdzięczności Armii Radzieckiej

Obecnie niezbyt lubiany, ale - podobnie jak Pałac Kultury i Nauki - na stałe wpisany w warszawski pejzaż relikt "minionych czasów". Wzniesiono go zaraz po wojnie w 1945 r. by podziękować armii czerwonej za wyzwolenie Warszawy z pod okupacji wojsk III Rzeszy. Łatwo go znaleźć - znajduje się na samym środku parku, w miejscu skrzyżowania alei głównej z obwodnicą. Stworzył go radziecki wojskowy A. Nenko (współtwórca znanego pomnika "Czterech Śpiących"). Monument przypomina szafę. Wykonano go z piaskowca. Na froncie znajduje się wizerunek żołnierza w hełmie i skrzyżowane sztandary, a z tyłu wykuto fragment wiersza Tadeusza Kubiaka. Do 1968 r. obiekt znajdował się przy samym wejściu do parku, ale podczas prac rozbudowy Ronda Waszyngtona przemieszczono go w głąb popularnego "Skaryszaka".

Płyta pamięci poległych lotników Brytyjskich 1944

Rzeźba wyjątkowa, bo odsłonięta w 1988 r. przez samą premier Wielkiej Brytanii Margaret Thatcher. Znaleźć ją można na obrzeżu rosarium nieopodal inne rzeźby - "Tancerki". Obiekt ma formę płyty przyczepionej do głazu. Upamiętnia on załogę bombowca Consolidated B-24 Liberator Brytyjskich Sił Powietrznych RAF. Piloci zginęli niosąc pomoc powstańcom warszawskim w nocy z 14 na 15 sierpnia 1944 roku.

"Kąpiąca się"

Wprost nie sposób przeoczyć tej rzeźby przechadzając się w okolicy Stawu Zachodniego. Znajduje się na szczycie drobnego wzniesienia. Wzniesiona w 1929 r. przedstawia po prostu… nagą kobietę. Obiekt, którego autorką jest znana w okresie międzywojennym rzeźbiarka Olga Niewska do dzisiaj uchodzi za jeden z najważniejszych obiektów "Skaryszaka". Odlana z brązu figura ma niski okrągły cokół z czarnego marmuru otoczony basenem, z którego - niestety - od dawna nie pluska woda. W 1997 r. wandale przy pomocy piły mechanicznej próbowali zniszczyć obiekt, ale dziarska "kąpiąca się" przetrwała ich wybryk - jedynie lekko ucierpiała jej noga.

"Tancerka"

W powszechnej opinii znawców sztuki - najpiękniejsza rzeźba na Saskiej Kępie. Stworzył ją w 1927 r. Stanisław Jackowski.Można ją zobaczyć w ogrodzie różanym w północno-zachodniej części parku. Przedstawia atrakcyjną młodą kobietę, która zapamiętała się w tańcu - unosi ręce, w ekstazie uchyla głowę do tyłu, i co istotne dla Panów - nie dostrzega, że jej rozpięta sukienka odsłania jej pierś. Równie atrakcyjne co sam monument jest jej otoczenie. Bo "tancerka" znajduje się wśród pergoli, pięknych rabat i niezwykle zadbanych żywopłotów. Aż chce się tańczyć. Z nią.

"Rytm"

Na ten monument powinniśmy zwrócić uwagę znajdując się nad samym brzegiem Wschodniego Stawu. Słynną rzeźbę odsłoniętą w 1929 r. stworzył Henryk Kuna - jeden z najlepszych polskich rzeźbiarzy XX w. Należał on do grupy artystycznej, od której nazwy pochodzi nazwa obiektu. Był to dla niej posąg programowy. Przedstawia nagą kobietę w tanecznej pozie z uniesionymi w zakłopotaniu rękoma.



Kapliczka

Mieści się w okolicach Wschodniego Stawu, naprzeciwko innego dzieła - "Rytmu". Autor kapliczki - Janusz Alchimowicz wzorował się na podobnych obiektach wykonanych w stylu typowo ludowym. Wykonał go z betonu polanego wapnem. Efekt jest olśniewający. Kreatywność i wysiłki rzeźbiarza doceniono m.in. we Francji - w 1937 r. na wystawie "Sztuka i technika" w Paryżu Alchimowicz dostał za nią nagrodę jury. Z kolei w czasie II Wojny Światowej służyła ona jako skrzynka do przekazywania tajnych informacji między łącznikami Państwa Podziemnego.

Pomnik pamięci pracowników ZWUT

Pomnik pamięci pracowników ZWUT Obelisk pamięci pracowników polskich zakładów tele- i radiotechnicznych tzw. Dzwonkowej poległych podczas II Wojny Światowej. Pomnik został wzniesiony w 1969 roku w 25-lecie PRL i 50-lecie Zakładów Wytwórczych Urządzeń Telefonicznych (ZWUT). Jedna z tabliczek na tym pomniku informuje, że "Obelisk jest pod patronatem zakładowej organizacji Związku Socjalistycznej Młodzieży Polskiej w TELEKOM-ZWUT". Pomnik można znaleźć przy Jeziorku Kamionkowskim od strony ul. Międzynarodowej.

Płyta pamięci poległych w II wojnie światowej Sportowców-Akademików

Płyta pamięci poległych w II wojnie światowej Sportowców-Akademików