11 aktualna temperatura 7 °C
ciśnienie 1018 hPa pm2.5 7 μg/m3
Wspaniałe powietrze! wilgotność 45% pm10 8 μg/m3

Ulica Zwycięzców

Zwycięzców zaczyna swój bieg od skrzyżowania z Wałem Miedzeszyńskim, przecinając następnie Kryniczną, Katowicką, Zakopiańską, Poselską, pl. Przymierza, Francuską, Wandy, Królowej Aldony, Styki, Nobla, Saską, Niekłańską, Londyńską oraz Międzynarodową i kończąc się ślepo w rejonie Kanału Wystawowego.
Nazwa ulicy upamiętnia ludzi bohaterskich i zasłużonych w czasie I wojny światowej.

Historia

Ulica Zwycięzców w XIX w. nosiła nazwę Augusta III – władcy Rzeczypospolitej w latach 1733-1763, który od 1735 roku dzierżawił tereny Saskiej Kępy, traktując je jako miejsce rekreacji i wypoczynku. Dopiero w 1927 roku zmieniono nazwę na dzisiejszą.
Większa część zabudowy ulicy pochodzi z lat 30. XX wieku. W 1939 roku Zwycięzców biegła od Wału Miedzeszyńskiego na północny-wschód, krzyżując się po drodze z Dąbrowiecką, Kryniczną, Katowicką, Zakopiańską, Poselską, pl. Przymierza, Francuską, Wandy (planowaną), Królowej Aldony, Styki, Strykowską (planowaną), Nobla, Jarzębskiego (planowaną) i dochodząc do Saskiej. Dalszy planowany odcinek miał przecinać Bukaresztańską, Peszteńską i Londyńską, aby zakończyć się na skrzyżowaniu z Międzynarodową.

W 1944 roku wzdłuż ulicy szli żołnierze Wojska Polskiego, którzy następnie przeprawiali się Czerniaków, i tą samą drogą wracali ranni. Wtedy też wiele pobliskich domów zaadaptowano na szpitale polowe. W latach 50. XX wieku zlikwidowano wlot Dąbrowieckiej, zabudowując go budynkiem szkoły. Wybudowano także wschodni odcinek ulicy do Międzynarodowej, gdzie w 1961 roku ulokowano pętlę autobusową "Zwycięzców" (zlikwidowaną w 1989 roku). Wschodni odcinek ulicy zabudowano w latach 50. i 60. XX wieku osiedlami Saska Kępa i Międzynarodowa. Aż do lat 90. rejon placu Przymierza zajmowało gospodarstwo ogrodnicze, a potem parking, który obecnie jest w całości zabudowany. Kilkanaście lat temu zabudowano także tereny dawnego bazaru za ul. Saską. W listopadzie 2011 roku u zbiegu z Międzynarodową powstało nowe rondo wybudowane w jeden weekend.

Infrastruktura

Zwycięzców na całej długości jest dwukierunkowa i jednojezdniowa. Jej całkowita długość wynosi 1300 metrów. Zakres numerów: 2-63. Nie ma wytyczonych ścieżek rowerowych. Przez ulicę przebiegają trasy pojazdów komunikacji miejskiej – przystanki mają tu autobusy linii 111, 123, 138 i 151.

Najważniejsze obiekty

Nr 3\5 – Kamienica, w której przez pewien czas mieszkał Bolesław Dubicki (1906-1990) – profesor doktor inżynier, specjalista w zakresie maszyn elektrycznych, wieloletni wykładowca Wydziału Elektrycznego Politechniki Warszawskiej, członek PAN, autor trzytomowej monografii "Maszyny elektryczne". Osiedle Zwycięzców. 10-piętrowe bloki z 1977 roku z wywiniętymi zadaszeniami suszarni.

Nr 7\9 – Zespół Szkół nr 77 im. Bolesława Prusa:
  • Gimnazjum z oddziałami dwujęzycznymi nr 19
  • XXXV Liceum Ogólnokształcące.
Historia szkoły sięga 1922 roku, kiedy to rozpoczyna działalność II Gimnazjum Męskie Związku Zawodowego Nauczycielstwa Polskiego Szkół Średnich w Warszawie. Elewację pokrywa charakterystyczna ceglana dekoracja (1953-1954). Na ścianie od strony Katowickiej znajduje się płaskorzeźba przedstawiająca Warszawską Syrenkę dłuta Wojciecha Czerwosza. Pomnik Bolesława Prusa dłuta Stanisława Sikora z inicjatywy TPW – Oddział Saska Kępa odsłonięty w 71. rocznicę śmierci pisarza (1983). Nr 10 – Willa rodziny Genzlów wybudowana w 1938 roku według projektu Kazimierza Rafalskiego; od początku działał tu Zakład elektrotechniczny "Bracia Niklewscy".

Nr 11 – Dom u zbiegu z Katowicką zbudowany w 1936 roku, udekorowany płaskorzeźbą "Plon" Jerzego Jarnuszkiewicza, która nie zachowała się w całości. Rzeźbę odrestaurowano w 2011 roku. Przed wojną w budynku mieściła się Czytelnia Nowoczesna "Saska Kępa".

Nr 12 – Ambasada Republiki Azerbejdżanu.

Nr 15 – Dom wielorodzinny wybudowany w połowie lat 30. XX w. Przed wojną lokal na parterze zajmowała kawiarnia Zygmunta Bawolika. Działał tu również zakład szklarski Jana Dudka.

Nr 19 – Dom wielorodzinny wybudowany w 1935 roku według projektu Stanisława Barylskiego.

Nr 20 – Dom Terleckiego wybudowany w 1935 roku. Jego pierwszym właścicielem i mieszkańcem był Władysław Terlecki (1904-1967) – historyk i numizmatyk, w latach 1945-46 dyrektor Mennicy Państwowej.
Na ścianie widnieje tablica pamiątkowa.

Nr 21 – Przedwojenny dom. W latach 90. dobudowano bar Santana z ceglaną, wysuniętą ścianą według projektu Krystyny Medalis.

Nr 22 – Przedwojenny dom, dawna siedziba sklepu „Wisłoryb”.

Nr 23 – Przedwojenny dom. Przed 1939 rokiem mieścił się tu zakład fryzjerski, którego właścicielem był Franciszek Kanclerz.

Nr 25 – Dwupiętrowy dom wielorodzinny; przed wojną mieściła się tu owocarnia prowadzona przez Zofię Głowacką.

Pomnik Stefana Żeromskiego dłuta Stanisława Sikora, odsłonięty przez córkę pisarza Monikę Żeromską w 1987 roku.

róg z Wandy: Barak kuratorium oddany do użytku na potrzeby szkoły powszechnej w 1947 roku.

Nr 30, 32, 34, 42 – Bloki osiedla Saska Kępa II wybudowane w latach 80. XX w.

Nr 31 – Dom wielorodzinny wybudowany w 1935 roku według projektu Romana Felińskiego. Przed wojną swoją siedzibę miała tu Administracja domów.

Nr 39 – Dom, w którym w latach 1946-68 mieszkał Witold Lutosławski (1913-1994) – słynny kompozytor; w 1996 roku na ścianie budynku odsłonięto tablicę pamiątkową.

Nr 40 – Blok osiedla Zwycięzców II wybudowany w 2008 roku dla Echo Investments.

Nr 43, 45, 47, 51, 53 i 59 – 3-piętrowe bloki osiedla Saska Kępa I wybudowane w 1960 roku według projektu Arnolda Majorka.

Nr 44: Zespół Szkół nr 84:
  • Szkoła Podstawowa nr 168 im. Wiktora Gomulickiego (1964).
  • Gimnazjum z Oddziałami Dwujęzycznymi nr 25 im. Czesława Niemena (1999).

Nr 46 – Piętrowy pawilon handlowy.

Nr 49, 55 – Pawilony handlowe wybudowane w 1959 roku.

Ulica na mapie