Poselska zaczyna swój bieg od
Zwycięzców, następnie spotyka
Nurską, przecina
Obrońców i kończy się na
Walecznych. Ulica została wytyczona prawdopodobnie w 1926 roku, a jej nazwa odnosi się do posłów – członków izby niższej polskiego parlamentu.
Infrastruktura Ulica jest jednokierunkowa, jej całkowita długość wynosi 420 metrów. Ruch odbywa się od
Walecznych w stronę
Zwycięzców. Przez
Poselską nie przebiegają żadne trasy komunikacji miejskiej ani ścieżki rowerowe.
Zakres numerów: 2-38.
Historia Początek zabudowy ulicy to lata 30. XX wieku. Do lat 50. Poselska była pokryta żwirem i szutrem – w ramach prac modernizacyjnych wylano kiepskiej jakości asfalt. Ulica posiadała nieliczne studzienki deszczowe przy skrzyżowaniach z ulicami
Walecznych,
Obrońców i
Zwycięzców. W 2008 roku przeprowadzono całkowity remont jezdni i chodników oraz wykonano przebudowę instalacji odprowadzającej wodę deszczową.
Najważniejsze obiekty Nr 2 – Przed wojną mieszkał tu Józef Stein – łódzki anatomopatolog, w czasie okupacji dyrektor szpitala "Czyste".
Nr 5 – Willa wybudowana w 1936 roku według projektu Leonarda Kario.
Nr 6 – Przed wojną mieszkał tu Zygmunt Otto (1874-1944) lwowski rzeźbiarz, znany m.in. z kompozycji tympanonu nowego gmachu Zachęty ("Geniusz Sztuki" z personifikacjami "Prawdy" oraz"Piękna"), barokowo-secesyjnej dekoracji siedziby Stowarzyszenia Techników przy dzisiejszej ul. Czackiego oraz płaskorzeźb w hallu Instytutu Higieny Dziecięcej przy ul. Litewskiej.
Nr 7 – Willa rodziny Tilgnerów wybudowana w 1936 roku według projektu Bohdana Krzemieniewskiego.
Nr 10 – Dom J. Rappaporta wybudowany w 1936 roku według projektu Henryka J. Spiwaka.
Nr 11 – Willa Hilchena wybudowana w 1938 roku według projektu Stanisława Kolendo. Mieszkał tu Feliks Stanisław Hilchen (1886-1943) – doktor nauk politycznych, profesor Szkoły Nauk Politycznych w Warszawie i Głównej Szkoły Handlowej, dyrektor Instytutu Wydawniczego Biblioteka Polska i przewodniczący Rady Portu w Gdańsku, autor wielu publikacji naukowych.
Nr 14 – Dom rodziny Jacków wybudowany w 1937 roku według projektu Stanisława Barylskiego.
Nr 17 – Apartamentowiec wybudowany w 1998 roku według projektu Krystyny Medalis.
Nr 21 – jednym z lokatorów był Wieńczysław Gliński (1921-2008) – popularny aktor teatralny.
Nr 31 – Willa wybudowana w 1936 roku według projektu Juliana Ambroziewicza.