11 aktualna temperatura 7 °C
ciśnienie 1018 hPa pm2.5 7 μg/m3
Wspaniałe powietrze! wilgotność 45% pm10 8 μg/m3

Ulica Królowej Aldony

Ulica Królowej Aldony łączy Walecznych i Zwycięzców równolegle do Francuskiej, krzyżując się jedynie z ulicą Obrońców; wytyczona w 1926 roku.

Nazwa ulicy została nadana na cześć Aldony – pierwszej żony króla Kazimierza Wielkiego, córki wielkiego księcia litewskiego Gedymina i jego drugiej żony noszącej imię Olga. Aldona wraz z mężem została koronowana na władczynię Polski w 1333 roku.

Infrastruktura

Zabudowę ulicy w znakomitej większości stanowią powojenne domy mieszkalne. Jej całkowita długość wynosi 375 metrów. Nie przebiegają przez nią trasy komunikacji miejskiej ani ścieżki rowerowe.
Zakres numerów: 1-27.

Najważniejsze obiekty

Nr 1 – Willa wybudowana w latach 60. XX w. Mieszkali tu Jan Bogusławski (architektem i główny projektant odbudowy Zamku Królewskiego) i jego żona Aniela Wanda Bogusławska (projektantka i wykonawca tkanin dekoracyjnych)

Nr 3 – Dom Lucjana Korngolda wybudowany według projektu własnego w 1938 roku. Korngold był architektem – projektował głównie wielorodzinne budynki mieszkalne. W swoim domu pomieszkał niespełna rok – z racji żydowskiego pochodzenia zmuszony był opuścić kraj już we wrześniu 1939 roku.

Nr 7 – Przedwojenny dwupiętrowy dom mieszkalny. Pierwszym właścicielem był Stanisław Banach, architekt i malarz. Po wojnie mieszkała tu także Zofia z Szymanowskich Chądzyńska (1912-2003) – pisarka i tłumaczka kilkudziesięciu powieści z języka hiszpańskiego.

Nr 10 – Przedwojenna lamienica Michała Marchaja.

Nr 12 – Przedwojenna willa inżyniera Stefana Starzewskiego.

Nr 13 – Willa Leopolda Starzewskiego (dyrektora departamentu w Ministerstwie Komunikacji) budowana w latach 1932-33 w stylu modernizmu historycznego według projektu Juliana Ambroziewicza.

Nr 19 – Ambasada Republiki Łotewskiej.

Nr 21 – Funkcjonalistyczna piętrowa ""kostka"" rodziny Bujaków wybudowana w 1938 roku według projektu Franciszka Piaścika. To jeden z wartościowszych przykładów architektury międzywojnia w stolicy wpisany do ewidencji zabytków chroniony zapisem w planie miejscowego zagospodarowania (zakaz jakichkolwiek zmian). Niestety, nie przeszkodziło to jednak właścicielowi roku dokonać próby jej zburzenia (30 IX 2010).

Nr 22 – Zabytkowy dom Z. Nagórskiego (wcześniej E. Luxemburg) wybudowany w 1937 roku według projektu Juliusza Nagórskiego; przebudowany po 1945 roku (modernizm). Obecnie Ambasada Islamskiej Republiki Iranu.

Nr 25 - Zabytkowa centrala telefoniczna wybudowana w latach 1960-65.

Na rogu Królowej Aldony i Obrońców (Obrońców 28/30) – galeria rzeźb w ogrodzie dawnej siedziby warszawskiego oddziału Związku Polskich Artystów Plastyków.

Nr 27 – Przedwojenna willa. Do 1939 roku swoją siedzibę miał tu warszawski oddział gazety "Dzień Pomorza".

Ulica na mapie