Co jakiś czas udowadniamy, że Saska Kępa jest pełna pereł architektonicznych, których głównym stylem jest modernizm. W tej części serii niezmiennie potwierdzamy tę tezę i przedstawiamy kolejny portret luksusowej, funkcjonalnej bryły. Mowa o willi rodziny Rotsteinów przy ul. Krynicznej, wzniesionej tuż przed wojną według projektu znakomitego architekta Lucjana Korngolda.
Lucjan Korngold (1897-1963) zaprojektował budynek w 1936 roku. Architekt był absolwentem Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej, a w samej stolicy zaprojektował ponad 50 obiektów, głównie willi i kamienic. Zaprzestał swoich projektów na terenie Warszawy przed wybuchem II wojny światowej.
Na samej Saskiej Kępie można znaleźć przynajmniej siedem dzieł, które podpisane są nazwiskiem Korngolda. M.in. jego dom własny przy ul. Królowej Aldony 3 oraz willa Łepkowskich przy ul. Francuskiej 2 (róg Zwycięzców). Praca architekta wychodziła poza tereny Polski, bowiem przed II wojną zdarzyło mu się tworzyć projekty również w Tel Awiwie.
Budowa willi przy ul. Krynicznej 6 rozpoczęła się w latach 1938-39, ale jej ukończenie przypadło na lata powojenne. Cechy zewnętrzne i wewnętrzne budynku świadczą o stylu późnego funkcjonalizmu, który w wypadku willi Rotsteinów ukazany jest na bardzo wysokim poziomie.
Budynek wyróżnia charakterystyczny kształt i wygląd. Od północnej elewacji na pierwszy rzut oka widać surową, płaską ścianę z wielką kratą na środku. Z kolei znajdująca się od zachodniej strony wysunięta część fasady bryły (inaczej ryzalit) jest zaokrąglona - element ten przywodzi na myśl basztę zamku. Tymczasem w środku owej „baszty” znajdują się reprezentacyjne schody, łączące hol na parterze z salonem na piętrze. Na ich okazały wygląd wpływał materiał wykończeniowy, tj. drobnoziarniste lastryko w kolorach różowym i ciemnoszarym oraz balustrada z brązu udekorowana wstęgą z reliefami przedstawiającymi sceny polowania.
Elewacja południowa wyróżnia się na tle reszty. Potwierdzają to masywne zewnętrzne schody, które prowadzą na loggię. Jej dach jest zarazem tarasem górnej części budynku (obecnie jest to część oszklona, niegdyś była otwarta).
Willa Rotsteinów po 1945 r. stała się rezydencją ambasadora Francji. Od lat 60. do 2015 r. mieszkał w niej ambasador Tunezji.
Budynek należy do willowego budownictwa drugiej połowy lat 30. XX wieku. Architekt starał się zawrzeć w projekcie elegancję, jak też charakterystyczną dla modernizmu powściągliwość/minimalizm.