Ulica Czeska pochodzi z lat 30. XX wieku. Nazwę zaczerpnięto od Republiki Czeskiej, która powstała zaraz po I wojnie Światowej. Czechy to również nazwa sześciu wsi na terytorium Polski.
Położona jest między ulicami
Łotewską i
Gruzińską. Na 278 metrach Czeskiej mieści się dużo budynków zabytkowych. Większość domów należała do polskich architektów XX wieku. W latach 90 Czeska była jedną z ostatnich ulic brukowanych w Warszawie. Pierwowzory zabytków nie zachowały się w całości, większość obiektów zmodernizowano.
W domu z numerem 1 mieszkał inżynier Władysław Książkiewicz, dom z numerem 6 należał do kapitana rezerwy Stefana Siennickiego, architekta, uczestnika wojny polsko-bolszewickiej zamordowanego w Katyniu. Sąsiedni budynek (Czeska 8) powstał w latach 1936-38 według projektu właściciela, architekta Kazimierza Białkowskiego, autora projektu willi przy ulicy Angorskiej 23 i kościoła Matki Boskiej Różańcowej w Warszawie. Pod adresem Czeska 10 znajduje się willa architekta Stefana Kozińskiego wybudowana w 1938 roku. Prace Kozińskiego to budynki mieszkalne w Warszawie i Gdyni, współtworzenie kościoła św. Teresy na warszawskich Włochach oraz rozbudowa Muzeum Narodowego. Warto zwrócić uwagę na dom z numerem 14. Jest to willa z roku 1936 architekta Zbigniewa Pugeta, którego dorobek składa się m.in. z projektu siedziby PKO w Poznaniu oraz przygotowania wystroju wnętrza salonu przy Krakowskim Przedmieściu 17 w Warszawie.
Jak większość budynków przy Czeskiej, dom z numerem 16 powstał w 1936 roku. Architektem i właścicielem był Jerzy Pańkowski, który opracował obiekt wspólnie z artystą modernistycznym
Józefem Szanajcą zamieszkałym obok, przy Czeskiej 18. Pańkowski przeszedł do historii jako współautor budynku Banku Gospodarstwa Krajowego w Lublinie i Poznaniu. Szanajca natomiast zaprojektował Centralny Dworzec Pocztowy, liczne wille na Saskiej Kępie i Żoliborzu, został czterokrotnie wyróżniony. Z domem nr 20 związany jest architekt Stanisław Marzyński, który specjalizował się głównie w budowie budynków sakralnych. Kolejny dom stanowił własność architekta Józefa Łowińskiego, który zajmował się odnowieniem kościoła A. Boboli i pałacu Chodkiewiczów.
Domy oznaczone numerami 24, 24a oraz 25b wybudowano w 1935 roku według projektów Stefana Barylskiego; powstały rok później dom nr 28 zaprojektował Zygmunt Konrad.
